bambAŞKa

[Rescue]

Elbette unuturum sonunda
en fazla bir mevsim ağlarım
alışırım yalancı baharlara
ama
yine de
biri beni kandırsın yokluğunda…





Ne desem kar yağıyor...

[Rescue]

Bir insan, iki kuyuya aynı anda gözlerinden düşebilir. İtme ! Ama gitme. Daha saat ‘hoşçakal’ı göstermedi. Bitme !

[Yumak]

[Yumak]

''Kimi insan, geçmişle geçememişi birbirine karıştırır. Halbuki, geçen iz bırakır, geçemeyen yara…''


Kahraman Tazeoğlu'nun bAŞKa adlı kitabından...

[Yumak]

[Yumak]

Nerede, neye, ne kadar susacağını bilmek, nerede, neye, ne kadar konuşacağını öğrenmekten daha zordur.

*Başka*

[Yumak]

Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra
gider gibi kalışlarını... Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun
ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi: ağlamak
gülmenin mahkümu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki...
Ve anladım ki ne seninle ağlayabiliyorum, ne de sensiz gülebiliyorum.
Belki de sen aşka aşıktın, ben üstüme alındım bilmiyorum. Bir gün
gerçekten seni terk edebilecek miyim onu da bilmiyorum. üzerine sinen benim
kokusunu duymadan yaşayabilecek misin?... Çünkü, senden geriye sadece sen
kalana dek terk edilmiş olmuyorsun.

#*Bambaşka*#

[Yumak]

[Yumak]

“Uğruna verdiklerim, sonunda seni kendine aşık etti. Ve beni hiç kimseye benzemediğim için severken, ötekilere neden benzemiyorum diye terk ettin. Şimdi yaşananlar mı daha acı yoksa yaşanacaklar mı? Aşk, acının dolaylı tanımıymış; geç öğrendim.”

bambAŞKa kitabından.
K.Tazeoğlu

[Yumak]

Çocuktum işte... Öyle inanmıştım ki döneceğine.

bambAŞKa